biograficzny film Fearsa cofa nas do sierpnia 1997 roku, kiedy tlamszona przez dziennikarzy i zaszczuta przez paparazzi Diana ginie w wypadku samochodowym w paryskim tunelu. I choc film nie jest o Dianie, to migawki z jej zycia przewijaja sie w obrazie przez caly film. Bo wlasnie nie Diana, ale krolowa Elkzbieta jest lokomotywa filmu. Elzbieta i dwor krolewski, ktory po smierci Diany, zaszyl sie daleko od oczu pedwladnych. Milczac i unikajac komentarzy, wystapien i wsparcia dla narodu nagle zaczynaja tracic na wartosci brytyjczykow.Mamy jak na dloni, zycie krolewskie od wewnatrz, jakiego nie znamy i nigdy nie poznamy, bo jest niedostepne dla zwyklych szarczkow...krolowa siwa pani w opasanej glowie chusta Hermesa, pokazana jest jako zimne babsko, taki kawal babsztyla ktory najchetniej utopiloby sie w szklance wody. Poza? czy gra? Mezulek Filip w oczach autorow filmu ukazany jest jako nudny, zardzewialy i sztywny angola z bufoniastym sposobem bycia, czy rzeczywscie taki jest Filip? No i ksiaze Karol, najmniej podoby wizualnie do orginalu, choc ostro gra mimika zeby wygladac i zachowywac sie jak ex maz Diany, nie do konca bije od niego inteligencja i nie do konca wydaje sie byc prawdziwy sprawiajac wrazenie jakby sam nie wiedzial co ma powiedziec. I jeszcze jeden, byc moze obok krolowej- filmowej najazanjesza persona w filmie Fearsa to... Tony Blair, ktory wlasnie w okresie smierci Diany stanal na czele rzadu. Tony i jego malzonka sa jak zwycem zciagnieci z orginalu... najpierw lekko fajtlapowaci, takie angielskie flegmy, ktore z biegiem akcji zyskuja na wrtosci. Aktorstwo jest duzym plusem filmu. Helen Mirren w roli krolowej Elzbiety jest genialna, jedyna w swoim rodzaju i calkowicie zasluzenie zgarnela nagrode na festiwalu w Wenecji, miejmy nadzieje ze bedzie wiecej. To jest jej film i dla niej sie go oglada, wszyscy inni zostaja daleko w tyle, no moze jeszcze Michael Sheen w roli Blaira jest niczego sobie. Film ma male minusy, chwilami wieje nuda i za bardzo przypomina serial brytyjski, czasem traci myszka, ale nie o to tutaj chodzi. Warto podpatrzec Ele i jej swite tak od swieta jaki i do kuchni i posmiac sie z textow krola Filipa.