Miło mnie zaskoczył. Warto się nad nim pochylić, gdyż posiada naprawdę mnóstwo atutów.

Pierwsze sceny - tchnące ciepłem, spokojem, pomagają oswoić się z tematyką. Bardzo dobre pierwsze wrażenie.
Kolejny aspekt filmu, który warto nadmienić, to efekt wizualny. Umiejętnie połączone materiały archiwalne ze scenami nagrywanymi w studiu (małe potknięcie podczas wygłaszania przemówienia) oraz wspaniale ujęte, urzekające krajobrazy Brytanii czy wnętrz budynków mieszkalnych -właściwie cały montaż daje niesamowity efekt.
Znać tu rękę artysty, zarazem jednak obraz jest bardzo naturalny.
Gra aktorska -doskonała w moim mniemaniu. Wszyscy aktorzy bardzo dobrze się spisali.

Teraz skupię się na tematyce. Został tu ukazany konflikt moralno-psychologiczny.
Królowa-kobieta z zasadami, która sporo w życiu przeszła. Osoba nie wyobrażająca sobie, iż cokolwiek w jej ustabilizowanym, ujętym w ramy dworskiej etykiety, życiu mogłoby ulec zmianie. Posiada bardzo silnie rozwinięty instynkt obronny, który podpowiada jej, że wszelkie przewroty są w stanie źle wpłynąć na jej komfort psychiczny. Nie potrafi przyjąć do wiadomości tego, czego nie rozumie, co kłóci się z jej życiowym doświadczeniem.
Księżna Diana-jedyne dziecko w swojej rodzinie, na którego chrzcie nie było żadnego członka rodziny królewskiej. Osoba już w dzieciństwie przeznaczona do innego życia. Wciągnięta do świata, do którego nie pasuje, nie potrafi się w nim odnaleźć. Zdradzana przez męża, krępowana więzami krwi i nazwiska, pragnie się od tego uwolnić, lecz nie jest w stanie. Niestabilna emocjonalnie, chora na depresję, jest tematem plotek. Swoją naturalnością, brakiem respektu dla ogólnie przyjętych norm oraz żywym usposobieniem wywołuje kolejne skandale, choć wcale tego nie pragnie. Jest szczera, a to cecha niepoprawna politycznie.
Królowa Elżbieta reprezentuje życie według zasad, zaś Lady D -spontaniczne reakcje, zależne od samopoczucia i sytuacji.
Każda ze stron ma swoje racje, żadna nie potrafi zrozumieć tej drugiej. Ludzie opowiadają się zawsze po którejś z nich. Wyjątkiem jest młody, świeżo upieczony premier -Tony Blair. Człowiek z zasadami, ale również z gorącym sercem. Stanowi jakby stan pośredni między dwiema kobietami. Z tej właśnie przyczyny jego postać jest tak ważna dla tej historii. Historii, które ukazuje racje obu stron, nie narzucając nam, która postawa jest lepsza.